Çoğunlukla Çin'in ilk bağımsız uzun metrajlı filmi olarak anılan, büyük ölçüde yönetmenin Pekin'deki dairesinde çekilen bu düşük bütçeli drama, zihinsel engelli oğluna bakan bekar bir annenin hayatını (o zamanlar tabu olarak kabul edilen bir konu) anlatıyor. Zihinsel engelli kişilerin aileleriyle yapılan röportajları içeren bir belgesel estetiğiyle çekilen film, Altıncı Nesil film yapımcılarının (Wang Xiaoshuai ve Jia Zhangke dahil) ve çağdaş Çin'in gerçek koşullarını betimlemek için belgesel gerçekçiliği kullanma ahlakını harekete geçirmeye yardımcı oldu.