Aralık 1970'de Pakistan'ın kurucu meclisinin genel seçimlerinde, Bengal lideri Bangbondhu Şeyh Mujibur Rahman liderliğindeki Awami Ligi mutlak çoğunluğu kazandı. Ancak Pakistan ordusu, 25 Mart 1971'de, iktidarı seçilmiş Bengal temsilcilerine devretmek yerine, "Projektör Operasyonu" olarak adlandırılan Bengal koduna karşı acımasız bir askeri baskı başlattı. O zamandan beri, Aralık ayında Bangladeş'in kurtuluşuna kadar, dokuz ay boyunca, yağmacı Pakistan ordusu Doğu Pakistan'da ülke çapında bir soykırım gerçekleştirdi. Yaklaşık üç milyon insanın öldürüldüğü, iki yüz binden fazla kadının tecavüze uğradığı ve yaklaşık on milyon mültecinin Hindistan'a kaçmak zorunda kaldığı tahmin ediliyor. Bengal askeri ve paramiliter personeli, gençler ve öğrenciler, Pakistan ordusuna ve onların yerel işbirlikçilerine karşı dirençli bir şekilde savaşan Muktibahini'yi oluşturdu. Aralık ayında Bangladeş ve Hindistan arasında Pakistan'a karşı tam teşekküllü bir savaş patlak verdi. Bangladeş nihayet 16 Aralık'ta bağımsız bir devlet olarak kurtarıldı. Yönetmen Tanvir Mokammel, 1971 yılının ana olaylarını betimleyen, araştırmaya dayalı üç saat otuz beş dakikalık (215 dakika) uzunluğunda, "1971" adlı bir mega-belgesel yaptı. Bangladeş halkı için 1971 yılı, bağımsızlık savaşıyla olan ilişkisi nedeniyle görkemli bir yıl olarak kaldı. Ama aynı zamanda, etrafta çok fazla katliam olduğu için, aynı zamanda üzücü bir zamandı. Bangladeş halkı için, Charles Dickens'in ifadesini ödünç alırsak, 1971 yılı kalır: "Zamanların en iyisiydi, en kötüsüydü!"