Kuruyan bir zanaatkar, demir cevheri taleplerini karşılar. Dileklerini dinlerken onlara hayat üfler. En belirgin eseri olan seyahat kutusu, manzarayı dolaşıyor, demiryolu raylarını takip ediyor, insanların anılarını topluyor. Bu çetin dünyada yaşam giderek azalıyor ve zanaatkarlar yaşamı, hatta bir ağacın yaşamını desteklemek için makineler tasarlıyor. Zanaatkar, makinelerin bakımına yardım ettiği için bir yaratıcıdan daha fazlasıdır. Hayatı azaldıkça, bu makinelerin hayatları da azalır.