Seul İstasyonu, toz alarmları düzenli olarak çalıyor. Taesan burada evsiz. İlk bakışta, diğer evsiz insanlardan farklı görünüyor. Bay Kim ve Dojoon ile birlikte alt geçitlerde veya boş dükkanlarda bir aile olarak yaşıyorlar. Bir gün Taesan, sanat öğrencisi Moa ile tanışır ve onunla tozlu bir arabada resim çizer. Taesan ve Moa'nın 'Dust Art' çizimleri sosyal medya aracılığıyla yaygın olarak tanınmaya başlar. Kollarında intiharla bağlantılı kesikler ve ara sıra ortaya çıkan görüntülerden Taesan'ın geçmişte büyük bir şok geçirdiğini ve hala iyileşmediğini öğreniyoruz. Ardından Taesan hayata pozitif bakmaya başlar ve toz çizimleri sayesinde travmadan kurtulur. Film, Taesan'ın 'Tyndall fenomeni' üzerine yaptığı açıklamayla evsiz yaşam ile toz sanatının özünde aynı olduğunu anlatıyor. "Görünmez bir varlığın bile anlatacak bir hikayesi vardır." DUST-MAN, sanatın sadece tozla kaplı dünyaya değil, sanatçının kendisine de bir umut ışığı yansıtabileceği mesajını veriyor gibi görünüyor.